0

Mangibang Bansa ay Di Biro

Iniisip kong palitan ang blog na ito ng “The OFW Chronicles” pero medyo baduy. At oo, isa na akong ganap na OFW kaya may bago na naman akong mga kwento at experience na maibabahagi di lang sa pagiging tatay pero bilang isang tatay na OFW.

Labing pitong araw ko ng hindi nakakasama ang pamilya ko. Araw-araw, unti-unti kong sinusubukang tanggapin na ganito na ang set-up ko sa mga susunod na buwan. Ang makausap sila sa Skype at viber na lamang ang paraan para makaconnect kami sa isa’t-isa. At biruin mo yun, hanggang dito minumulto ako ng Globe. Oo, kahit dito bulok ang globe. Tsk tsk.

Mabuti na lang umaangat-angat na ang teknolohiya. Di tulad dati na ang tanging paraan ng komunikasyon ay sulat, long distance calls, telegarama, recorded tape at madalas tiis na walang usap-usap ilang taon at buwan. Kung hindi, baka maraming ama, ina, kapatid, lolo at lola ang mababaliw sa lungkot. Kung tutuusin wala tong nararamdaman ko sa nararamdaman ng mga OFW noong unang panahon. Totoong mahirap kumita ng pera, pero mas mahirap ang malayo ka sa pamilya mo.

Medyo ok na ako ngayon, nandito karamihan ang wala sa Pilipinas, lalong-lalo na ang disiplina. Walang bumubusina hanggang mamatay ka, walang tumatawid ng nakared ang stop light, hindi madumi ang hangin, evident ito sa puting kulangot at ok lang pumila dahil walang sumisingit sa pila. Lahat andito na, pwera ang pamilya ko. Emo entry nga pala to.

3 oras lang naman ang lipad pauwi ng Pilipinas, parang umuwi lang kami sa Tayabas at parang balikan lang ng Manadaluyong-Angono, yun nga lang isanlibong beses mas mahal ang pamasahe. Salamat sa mga bagong kaibigang tumutulong sa aking maging masaya. Seryoso, struggle ang bawat araw pero gumagaan dahil sa mga kaibigan at mga nakakasama mo. Sigurado ako, lahat kami may ganitong kwento at hindi mo kakayaning maging isla dito, rurupok ka at manghihina.

So far ito ang mga natutunan ko:

  1. Maging open, di ka pwedeng introvert, mababaliw ka. Makipag-usap ka, gumala ka, sumama ka sa mga kapwa mo pinoy dahil mahirap kausap ang pader at kisame
  2. Maging masinop at matipid, di hamak na mas malaki ang sweldo mo dito, pero mas malaki din ang gastusin
  3. Kung magskype kayo, wag masyado matagal, lalo mo sila mamimiss. Kung baga araw-araw pero paonti-onti. Lahat ng sobra masama
  4. Try mo gumawa ng mga bagay na malilibang ka, halimbawa matulog. 😀
  5. Nandito ka na rin lang para magtrabaho, galingan mo na.
  6. Ito ang pinakaimportante, manalig sa Diyos, magdasal na sana bigyan ka ng lakas ng loob at isip na kayanin ang araw-araw na hamon ng pag-uwi, na alagaan ang mga taong mahahalaga sayo na iniwan mo at magpray na sana po hindi si Binay ang manalo sa darating na eleksyon.

348 days na lang at lalaya na ako, yun e kung hindi ako mag-enjoy dito at isama na lang ang pamilya ko. Saludo sa lahat ng mga OFWs lalo na yung mga senior OFWs(nakamaong na jacket at maraming ginto sa katawan). Wala tong nararamdaman ko sa naramdaman nyo dati.

0

Eksaktong isang taon na…

Eksaktong isang taon na ang nakakaraan, maraming pagbabago ang sa amin ay dumating. Ang pagdating ng pinakaimportanteng tao sa aming buhay. Ang bunga ng aming pagmamahalan. Ang pinagmumulan ng aming habang buhay na kaligayahan.
Eksaktong isang taon, ipinanganak ka anak at tandang-tanda ko pa ang lakas ng iyong iyak. Parang naka megaphone at buong delivery room ay ginambala mo sa iyong ingay. Ang mga luhang nakapinid sa aking mata ng masilayan kita sa unang pagkakataon ang pinakamasayang pagluha ko.

Eksaktong isang taon anak, maliit ka pa, maputi-puti, kamukha mo ang tito ninong mo, may dimples ka at hindi ka pa malikot. Ang hirap mong hawakan kasi baka madurog ka ng aking matitipunong bisig. Ang mga nurse mo, magaling magpaligo parang turumpo ka lang na iniikot-ikot sa batya at ang bills natin sa ospital, ang mahal, pero tatandaan mo na kahit maubos ang lahat-lahat-lahat ng meron kami, basta para sayo, di kami magdadalawang isip itong ibigay.

Ngayon ngang isang taon ka na, ubod ka na ng likot. Madami ka ng tricks, madami ka na ring kalokohan. Madaldal ka, sabik sa kalaro(di bale, next project namin ni Nanay ang kalaro mo), mahilig makipagtitigan at hindi mo titigilan ang pagtingin hangga’t di tumitingin sayo ang tinititigan mo. Mahilig ka sa books at toys, kinakain mo nga lang. Wala ka pa ring ngipin pero ok lang ang cute mo pa rin. Medyo pumayat ka na kasi maghapon kang galaw nang galaw. Mahilig ka pa rin sa commercials at walang makakatinag sayo pag nanonood ka nito. Nakakalakad ka na rin ng more than 5 steps at magaling ka ring gumapang, mabilis! Maputi pa rin ang mukha mo pero yung leeg pababa, medyo dark, kanino ka kaya nagmana? Medyo tumutubo na rin ang ilong mo, akala ko magmamana ka sa tita mo. Nageenjoy ka rin sa pagligo at hindi ka mahirap paliguan basta kasama mo si rubber ducky.

Ngayong birthday mo anak, nais ko lang malaman mo na mahal na mahal ka namin at lahat ng ginagawa namin ng Nanay mo ay para sayo, para sa magandang kinabukasan mo. We love you anak. Happy birthday!